Vanmorgen rond 11 uur richting Katwijk, daar aangekomen was het ondanks het slechte weer een gezellige boel.
Samen met mijn maatje/kleinzoon Wessel eerst even een rondje gemaakt, hier en daar een praatje gemaakt en een handje geschud.
Na een bakkie koffie met een gevulde koek, ja, ja, het was feest nog wat banen bekeken en rond 14:00 uur richting het perron waar de Smalspoor-stoomloc met enkele wagons al klaar stond voor een ritje naar het meer en weer terug.
Dan is het wachten begonnen tot aan de prijsuitreiking en dan weer naar huis.
Het wachten was niet onaangenaam want je ziet regelmatig bekende gezichten, zelfs in het treintje naar het meer stapte we in een coupé en ja hoor, ook iemand die ik wel eens meer had ontmoet o.a. ook in Werkendam bij Hobby In Praktijk.
Maar nu nog even terug naar de bouw.
Ondertussen was ik al begonnen met het maken van knotwilgen.
Snoeihout van onze druif had ik bewaard en dat kwam goed van pas om de stammetjes te maken en samen met haren uit een oude witkwast de knotwilgen gemaakt.
Dan de knotwilgen maar eens langs de waterkant opstellen.
5 is te veel, nu kijken of het met 4 knotwilgen beter staat.
Maar nee, 4 is ook te druk, nu komt de kunst van het weglaten, Less is more.
Ondertussen ook bezig geweest met de steiger, de beschoeiing van klei en een anders stukje gemaakt met latjes welke eerst nog even in 2 delen waren gesplitst. Maar ook nieuwe bomen gemaakt.
Zo schiet het al aardig op, maar wat moet er meer bij is dan de vraag, niet te veel maar ook niet te weinig.
Eerst maar eens de achterkant netjes afwerken want die mag ook gezien worden.
De muren van het schuurtje waren eerst blauw geverfd en daarna wit. Met een glasvezel-pennetje beetje van de witte verf weg gepoetst zodat het op een oud muurtje gaat lijken.
Is het klaar of nog niet, ik wist het nog niet maar de tijd ging dringen.
Eerst wat extra foto's maken want foto's vertellen me meer en laten beter de details zien, soms zelfs schrikbarend.
De "overkant was nog wat kaal" daar kon ik nog wat lisdodde's (sigaren) in planten.
Uit een oude borstel de lisdodde gemaakt en tussen het riet geplant.
Soms moet je de hulp van iemand inroepen, altijd fijn als er mensen met een 3D printer iets voor je willen maken zoals de melkbussen.
Maar dan zie ik toch dat foto's meer laten zien dan het blote oog tot op dat moment heeft waargenomen, er zit een lichte vlek in de hooiberg, dat komt omdat ik later met wat klei de hooiberg een beetje een buikje wilde geven, daardoor schijnt nu de lichte kleur van de klei door. Daarom met Vallejo acryl, sterk verdunt met mijn welbekende ruitensproeiervloeistof de hooiberg nog op het laatste moment aangepakt en uiteindelijk was dan dit het resultaat.
En dan de tweede dag, de tijd kruipt voorbij en eindelijk om 16 uur is er dan de uitslag, op de 6e plaats, ik niet, op de 5e plaats ik ook weer niet, op de 4e plaats ik geloofde er niet meer in tot op de 3e plaats, mijn naam en diorama naam, beetje trots was ik wel.
Nu de Champagne laten knallen want het is feest
:-)
Ik zal als de Champagne op is wat vragen proberen te beantwoorden, het is gewoon lastig om tijdens het bouwen steeds foto's te maken omdat je soms net niet weet of dat wat je wil doen ook gaat lukken.
