Het grootste nadeel is dat de omgeving van je station eigenlijk al zo goed als klaar is. Op een gegeven moment ga je als een speer en vergeet je dat die Preisertjes ook nog naar de overkant moeten geraken. Dat heet geloof ik
planning en dat is ook mijn grootste probleem.
Optie 1: versteekplaatsen over spoor.
Voordeel eenvoudig te maken en kwam destijds vaak voor.
Nadeel, hoogte verschil perron t.o.v. het spoor.
Een oversteekplaats over het spoor is het meest logisch aan het begin (of eind) van een perron omdat anders de kans bestaat dat een trein de oversteekplaats blokkeert. En misschien valt dan ook te denken aan slagboompjes, zodat er geen Preisertjes willen oversteken als er net een trein langsrijdt.
Optie 2: voetgangersbrug.
Voordeel: kant en klaar (bouwpakket) te koop en goed toe te passen.
Nadeel: Lastig zelf te maken en vind het niet zo passen bij dit station. Tevens is er een perron erg smal. Ook is het een hoog obstakel precies vooraan op de baan.
Het is misschien wel de meest eenvoudige oplossing. Zo’n grote overdekte voetgangersbrug past inderdaad meer bij grote stationsgebouwen, maar er zijn ook kleinere versies die misschien beter passen.
Optie 3: voetgangerstunnel.
Voordeel: eenvoudig te maken, geen bovengrondse opstakel
Nadeel: er lopen houten constructie balkjes en kabels onder het middelste perron.
Een ondertunneling geeft natuurlijk ook wel wat breekwerk. Je hoeft niet je hele baan te reconstrueren, maar je zult wel openingen in je perrons moeten maken. Omdat de trappen in de lengterichting (en kijkrichting) van je perrons lopen, zul je onder de perrons ook iets moeten maken dat de suggestie geeft van een tunnel. Persoonlijk vind ik trappen onder een perron door, die niet verder lopen dan het maaiveld nooit de meest fraaie oplossing.
En nu ik het toch over
fraai heb: ik vind de bekleding van je perrons erg fraai.
