Mijn eerste stoomloc was de Fleischmann BR50. Ik denk dat ik die als 10 of 12 jarig jongetje heb gekregen voor mijn verjaardag, of zo. Dus deze loc is minstens 42 jaar oud en heeft vele rondjes gedraaid. Laatst nog koolborstels en tandwielen vervangen, maar nu wil hij bijna niet meer rijden. De wielen zijn aardig versleten (het nikkel is er af en het messing komt al door) en ik denk dat de stroomafnemers ook wel 'op' zijn: alleen in een krappe bocht een kant op rijdt de loc nog.
Waarschijnlijk mede gevoed door de vlaag van nostalgie na het bericht dat Fleischmann H0 als merk stopt, heb ik een gokje gewaagd met een "schwer verstaubt Vitrinenmodel" van eenzelfde loc op e-Bay. De prijs viel hierdoor mee. Vandaag kwam de loc binnen.
Linksachter de vermoeide loc en rechtsvoor de verstofte nieuwe aanwinst
Mijn idee was: zelfs als de kap van de nieuwe lok niet meer te redden is, kan ik altijd de kap van mijn oude loc gebruiken. Die mist een paar trappetjes, maar is verder nog goed.
De kap is inderdaad voorzien van een mooie laag vastgekoekt stof.
Maar aan de onderkant is de loc duidelijk in betere staat (boven mijn oude loc, waar het koper op de voorste en achterste wielen te zien is).
Tijd voor groot onderhoud...
De kap (ketel en machinistenhuis) heb ik er af gehaald en voorzichtig schoongemaakt met een zachte kwast gedoopt in een lauwwarm afwassopje. Terwijl dat ligt te drogen, het technische onderhoud gedaan.
Ook de kap van de tender gaat er af en krijgt een sopje. Dan blijkt dat er in de nieuwe loc een blok lood ontbreekt, maar verder ziet alles er goed uit. Alles even goed smeren en daarna gaat het loden gewicht van de oude naar de nieuwe loc.
De loc is nog voorzien van haak koppelingen. Aan de achterkant is deze makkelijk te wisselen met een profi-koppeling. Aan de voorkant heb ik op de oude loc al eens een nieuwe koppeling gefröbeld, dus die zet ik ook over.
Ondertussen is de kap heel mooi opgedroogd, deze ziet er nu bijna 'nagelneu' uit. Dus ik hou de nieuwe kap op deze loc.
Nu het machinistenhuis goed is te bereiken, zet ik er meteen maar een Märklin(!) machinist en stoker in.
De hele boel kan weer in elkaar. Tijd voor een rij-test (mijn oude BR50 staat op de achtergrond)
Vervolgens de loc maar eens ingereden op mijn baantje, tien rondjes vooruit (c.a. 100m), en 10 rondjes achteruit. Daarna de loc omgedraait (om het ijsbaan-effect te voorkomen) en nog een paar rondjes voor- en achteruit. Dan kan de loc in gebruik worden genomen.
De loc rijdt netjes en stiller dan mijn oude loc.
Nu had ik als tiener als eens bedacht dat ik wel een dubbelspan kon maken als mijn loc aan het eind van zijn latijn zou zijn. Soms blijft een idee tientallen jaren liggen. Nu is de motor nog vrij goed, dus misschien ga ik nog eens iets verzinnen met een stroomvoerende koppeling, zodat de oude loc zijn stroom krijgt van de nieuwe.
Beetje veel loc voor een nevenbaan, maar leuk is het wel. Het idee gaat nog even in de ijskast...
Rob
