Zo, dat was toch een hele klus.
Ik zeg nog voor de grap tegen mijn vrouw, als je een klap hoort en een gil dan moet je direct naar boven komen want dan licht de treinbaan op mijn kop.
Je moet zoiets natuurlijk ook niet uitdagen want wat er gebeurt, ik moet een deel van de bestaand ondersteuning weg halen anders gaat het frame er niet onder passen.
In plaats van een paar schragen kopen die dat even kunnen ondersteunen nee, dat kost geld.
Ik neem gewoon een paar flinke stukken hout.
Er stond nog wat tuinhout, even op lengte gezaagd en onder de draagbalken geschoven.
Achterste gedeelte van het verrijdbare frame er onderdoor schuiven en ja hoor, ik raak een balk, die schiet weg en ik zit met de hele treinbaan boven op mijn kop.
Nou, als een speer was ze boven maar we kregen het maar niet goed, de hele boel bleef kantelen en wegschieten want dan merk je toch dat het best een heel gewicht is geworden.
Er werd al geopperd om de boel maar af te breken en alles te verkopen maar dat was ik toch maar niet van plan.
Met verkrachte eenden kreeg ik toch de boel even stabiel en kon ik het achterste gedeelte er onder schuiven en ook gelijk het voorste gedeelte.
Met tussenlatten en lijmtangen de boel gezekerd en daarna defintief vast gezet.
Bult op mijn kop en een boze echtgenote met pijn in haar armen en schouders van het tillen.
Zal een bossie bloemen voor dr kopen, vind ze wel leuk.
Nu zit alles er onder, ik heb de stalen hoeklengtes laten zitten want die dragen het frame wel goed, alleen heb ik er beukenhouten blokken onder gezet want in het vure gaan ze inzakken.
Op de laatste foto zie je het einde van de draaglatten, hier komt nog een lat tussen en daar zullen dan de trafo's komen te staan.
Hoe ik dat ga doen moet ik nog eens rustig bekijken, dit was alles bij elkaar wel een enerverend klusje.
Ga dr maar eens een lekker flesje wijn voor opentrekken.
Morgen verder.
