Prachtige vorderingen weer Tony. 

Ondanks de drukte rond het 'projectmanagement' van de verkoop van een huis en aankoop van een huis voor mijn dochter, hierbij toch het volgende deel van de serie!

Hoe en wanneer maak ik mijn kleinzoon een modelspoor liefhebber?!?

Deel 04 – Een stapje verder met Analoog H0 modelspoor

Algemeen

Waar we in dit deel 04 naar gaan kijken is de vraag hoe ga je verder met een echte analoge H0 startset bij een kind van zeg 5-6 jaar.
In deel 03 hebben we gezien dat de combinatie van de analoge H0 startset met zijn eigen speelgoed best wel een positief gevoel gaf bij mijn kleinzoon. Wat opviel was het rond de tafel lopen met het doel de wissels handmatig goed te zetten. De situatie van de vorige keer was de volgende.



Er waren hier dus 3 handgeschakelde wissels en 2 handgeschakelde ontkoppelrails en de simpele overgang, die zeer intensief gebruikt werd door zijn autootjes. Ik wilde eigenlijk voortborduren op dit baanplan en kijken of het elektrisch aandrijven van de handgeschakelde delen door mijn kleinzoon ‘gewaardeerd’ zou worden.
Maar hij kwam plots met een tekening, gebaseerd op zijn houten IKEA trein tijd, waar een kruising het baanplan domineerde. Ik heb toen een ‘kruising’’ op de kop getikt en met AnyRail 7 het volgende ontwerp gemaakt:



In principe hetzelfde idee als het vorige baanplan. Bovendien is nog een overgang toegevoegd op de plek van de 6102 in de binnenring. Belangrijk natuurlijk is dat het zijn idee was met die kruising!



Er ontsprong weer hetzelfde schouwspel als de vorige keer op deze zondag, waarop we weer om ca. 10:00 begonnen. Snel werd ander speelgoed toegevoegd aan het gebeuren op de tafel en was hij met van alles bezig, inclusief de trein een rol te laten spelen in allerlei ‘rollenspelletjes’.



Intro van elektrisch aandrijven wissels, etc.

Opvallend was dat hij het zelf (speels) handmatig omzetten van de wissels leuk vindt. Daarom is het interessant om te kijken wat hij van het op afstand bedienen vindt. Eigenlijk zet je hem dan (stil) achter de trafo en de knoppen van de schakelaars. We gaan het zien.
De ontkoppelrails waren al elektrisch voorbereid en de wissels moesten nog voorzien worden van de losse aandrijvingen. Deze aandrijvingen (met de bedrading in het midden) zijn zowel voor linker als rechter wissels toepasbaar. De getoonde aandrijving is eenvoudig aan te drukken in de wissel. Uiteraard blijft de wissel ook nog steeds handbediend te schakelen.



Fleischmann heeft eigenlijk vanaf het begin een zeer succesvol type schakelaars in haar programma, dat een tijdloos ontwerp blijkt te zijn. Ze zijn onderling te koppelen, waardoor de voedingsdraad maar één keer hoeft te worden aangesloten.



Het aansluiten van alle draden is natuurlijk nog een brug te ver voor de kleine jongen, maar Opa Koos vindt het natuurlijk weer een leuk nostalgisch gebeuren. Uiteindelijk, met behulp van een ‘plus en min hub plaat’, krijgen we de volgende opstelling bij de trafo:



Nu hebben we dus 2 ontkoppelrails en 3 wissels aangesloten. De bedrading is als volgt:



Dit schema is natuurlijk 'gesneden koek' voor al onze doorgewinterde forumgenoten! Maar toch een leuke oefening om met AnyRail 7 eens te proberen!

Inmiddels hebben we nog voldoende ruimte gevonden op de tafel, om het doodlopende spoor flink te verlengen. Dat vond hij erg tof. Hij ging gelijk een heleboel rangeer oefeningen doen! Het rollenspel met zijn overig speelgoed werd weer uitgebreid hiermee.

Wat was zijn reactie op de elektrische aandrijvingen?

Het doel van ons onderzoek, in dit deel 04 van de serie, was om enerzijds na te gaan of hij het nog steeds leuk blijft vinden om met de treinen te spelen. Maar ook om zijn reactie te zien op de intro van de analoge elektrische aandrijvingen. Dit mede gelet op zijn leeftijd.
In het algemeen speelde hij met tussenpozen op de tafel, zowel met de trein, als met zijn eigen speelgoed. In die tussenpozen zat hij weer op zijn tablet spelletjes te spelen. Dit schouwspel was identiek aan de vorige keren.
Van de elektrische aandrijvingen werd hij niet bepaald enthousiast. Hij vond het wel interessant en op een bepaald moment bediende hij de trafo en gaf mij zomaar instructies om de wissels om te zetten! Dus: “Opa snel, hij komt er aan!”. Het lukte me nog niet om hem achter de trafo én ook achter de knoppen te krijgen. Ik heb me in mijn rol geschikt!
De volgende keer ga ik beginnen met hem echt achter alle knoppen te krijgen.

Wat hebben we in deze aflevering opgestoken en hoe verder?

Eigenlijk kunnen we vaststellen dat een kind van 5-6 jaar allerlei fantasieën en rollenspellen bedenkt om met zijn speelgoed te spelen. Het blijkt dat onze H0 startset daar zeker een onderdeel van kan zijn. Belangrijk daarbij is dat de trein via de trafo zelf geregeld kan worden door het kind, evenals het schakelen van de wissels en ontkoppelrails.
De elektrische aandrijvingen zijn duidelijk nog niet aangekomen als een nieuwe uitdaging. Denk dat het kwartje nog gaat vallen.
Persoonlijk denk ik dat we nu op een soort breekpunt zijn aangekomen, gelet op de leeftijd en ontwikkeling van mijn jochie. Uitbreiden van de baan, dus op de grond, is zeker wel een optie. Dan houd je de ontwikkeling op het huidige niveau. Alleen we houden dit laatste even onder de pet, gelet op de privé situatie op dit moment. We gaan binnenkort verhuizen, etc.

Wat ga ik zelf nog uitproberen?

Mijn kleinzoon wil graag dat er twee treinen tegelijk op de baan kunnen rijden. Dus het is wellicht leuk om de analoge automatisering met schakelrails, resp. magneetjes met reedcontacten weer eens uit te proberen. Ik heb al wat (oude!) componenten verzameld en ga kijken of dat lukt. Het lukte al 60 jaar geleden, dus nu ook, toch!?

Uit de oude doos:



Tot een volgende keer!

Opa Koos

Almere

Prachtig monnikenwerk, respect voor je doorzettingsvermogen! 

Dank je Mies voor je bericht.
Ik hoop dat het bij mij ook een beetje zo zal gaan al besef ik wel dat de leeftijd best wel wat te maken zal hebben met herstel en ik krijg een hele nieuwe knie en ik begreep uit alle info van de ortho dat zoiets wel wat heftiger is dan een halve.
Nou ja, we gaan het zien, ik probeer er maar het beste van te maken meer kan ik er toch niet aan doen.

Ondertussen wel wat verder met de tafel.
Het idee om de laptop onder de baan te hangen leek me achteraf geen goed plan en is de constructie weer verdwenen zoals die was gekomen.
Voor de laptop en printer maar een los verrijdbaar hok getimmerd wat nu overal gebruikt kan worden en waar later de Interface aan gekoppeld zal worden.





Paar plaatjes multiplex op het raamwerk gelegd en met enkele rails en wissels kijken hoe het achterin uit kan komen.





En ook hier stond er weer eens een bezorgde bezorger voor de deur met een pakketje.
Mijn Locloods van Auhagen de 11400.
Benieuwd of alles klopte de boel gelijk gecheckt en ook dat was ok.





De volgers van mijn vorige baantje zien natuurlijk gelijk dat dit dezelfde locloods is waar de deuren nogal krakend en piepend open en dicht van gaan. 
De gedachte is om er nu wel een inspectieput in te maken zodat @Wim Corduwener ook weer eens een wens in vervulling ziet gaan t.z.t.

Afgelopen vrijdag na wat heen en weer bellen wat zeker niet goed is voor je bloeddruk eindelijk een definitieve datum gehoord voor de operatie. Maandag 24 februari wordt ik verwacht en als het goed gaat ben ik dinsdag de 25e weer thuis.

Ik was inmiddels ook al bezig om diverse potjes verf van MIG en Vallejo te scoren en zo kwam daar ook weer een pakketje van binnen en is een begin gemaakt van de plank met van alles en nog wat om de scenery b(r)ouwsels straks wat te verweren.







Verder doe ik nu niet zoveel, rustig aan naar de operatie toe leven.
Vandaag maandag 18/2 alvast krukken gekocht waar ik me straks mee voort moet bewegen.
Ja kon ze ook huren maar ik heb een donkerbruin vermoeden dat het niet bij 1 nieuwe knie zal blijven.
Vrijdag a.s. nog even bellen hoe laat ze me verwachten en dat kortsluiten met onze zoon die me brengt en hopelijk de volgende dag weer thuis zal afzetten.