In Houten heb ik een Sikje gescoord voor 5 euries van een Frans sprekende Belg. Na een ongemakkelijk handen en voeten gesprek is het locje van eigenaar gewisseld. Het is voor op mijn baan eigenlijk veel te nieuw en bovendien heb ik helemaal niets met de geel/grijze NS kleuren. Maar ik vind zo'n Sikje wel een eindeloos modelletje hebben dus mag het op mijn baan nadat er een kwast overheen is gegaan. Maar laten we van vooraf beginnen met dit manneke.
Volgens de verkoper waren de koolborstels op (ik geloof dat hij dat bedoelde
). Thuis gekomen natuurlijk gelijk proberen of het dingetje wil lopen. Met de trafo op “vol gas” en heel veel ratelen, stank en vonken komt het Sikje in beweging. Da’s duidelijk niet goed. Maar eens even uit elkaar trekken dat locje. Al snel blijkt dat er met de koolborstels helemaal niets aan de hand is. Die zijn nog zo goed als nieuw. Ook de tandwieltjes zijn nog in perfecte conditie. Het locje heeft duidelijk niet veel meters gemaakt in zijn leven. Wel zit het hele motortje van boven tot onder met metaalslijpsel.
Ik haal alles uit elkaar en maak alles goed schoon in een beetje wasbenzine. Het slijpsel haal ik er met een sterke magneet vanaf.
Ik denk dat het locje een keer een duikeling gemaakt heeft van de treintafel of zo. Bij nader inspectie blijkt dat de twee plaatjes om het anker veel te los zitten en dat het komt omdat de aluminium klinknagel die ze bij elkaar moet houden verbogen is. Hierdoor schraapt het anker tegen één van de plaatjes.
Wordt vervolgd .....
