Na 2 jaar hoesten, tijdje met dik been vol vocht, pijn in schouders en moeders die het even niet zit zitten gaat het leven gewoon verder.
Af en toe even pas op de plaats maken want ik ben nu denk ik op een leeftijd gekomen dat mijn lichaam de volgende dag zachtjes in mijn oor fluistert
Daar ga ik dan maar meer naar luisteren en af toe genieten van PHPD (pijntje hier, pijntje daar) want als je niets meer voelt ben je waarschijnlijk de pijp uit en daar willen we nog wel ff mee wachten
De laatste dagen daarom beetje rustig aan.
Meestal denk ik, even de schouders er onder maar dat doe ik nu maar even niet.
Beetje bezig geweest met wat stukken schuim om het landschap wat vorm te geven.
Wat een bende.
Als ondergrond stukken schuim gestapeld en verlijmd met houtlijm, hier en daar een cocktailprikkertje om de boel bij elkaar te houden.
Dan de boel afgesmeerd met Sculptamold, dit gebruik ik liever dan gips omdat dit lichter van gewicht is.
Dat is wel zo prettig als ik de boel omhoog moet zetten om een draadje te trekken en aan te sluiten.
Het materiaal is wel wat duurder maar als je het een beetje eucomenisch gebruikt dan gaat er ook weer niet te veel materiaal in zitten. Grotere gaten vul ik eerst op met wc of keukenpapier.
De contouren van het landschap beginnen al een klein beetje zichtbaar te worden.
Nu eens een goed voorbeeld zoeken voor de tunnelingang, wil die wel van hout maken.
Recente berichten
